| Hans van Keken en Rob Viester, maart 2024 Opgedragen aan Dick van Driel van Wageningen Inleiding Just Like Tom Thumb’s Blues (1965) is een van de vele songs van Bob Dylan met telkens weer terugkerende thema’s. De verkrampte omgang met vrouwen (Just like a Woman, It Ain’t Me Babe); veelal onbereikbaar, ook als het om prostituees gaat (Simple Twist of Fate). En als er wat is geweest aan contact met vrouwen, dan zijn er de naweeën of heel sterke naweeën (Visions of Johanna). Verder zijn er drank en drugs die hem uit het lood slaan. Daarvan getuigde hij al veel eerder in 1961 met “cocaine around my brain” (Cocaine ). Onechtheid is ook een issue in zijn songs (I dont believe you, It aint me babe, Obviously five believers). Autoriteiten, gezagsdragers verschijnen vaak op zijn liedtoneel (It’s Alright, Ma). De chaos aan verleidelijkheden die het leven biedt, brengt voortdurend (grote) verwarring. Een veilig heenkomen wordt gezocht, in deze song is dat of all places New York. Dit vaste repertoire aan onderwerpen roept het beeld op van een highway blues in de betekenis van een ellendige reis door het leven als a never ending tour1). Qua onderwerpen nauw aansluitend op deze blues song van Bob Dylan zijn de vrijwel gelijktijdig uitgebrachte ballads Desolation Row en It’s al right Ma. Just like Tom Thumb’s Blues is een ware ballade, een lied waarin een verhaal wordt verteld: een jongeman op verkenning in het leven reist af naar Juarez, gelegen vlak bij de Amerikaanse grens met Mexico. Die stad was toentertijd een geliefd verblijfsoord vanwege het klimaat en de drugs. De ballade When you’re lost in the rain in Juarez, and it’s Easter time too And your gravity fails, negativity don’t pull you through Don’t put on any airs when you’re down on Rue Morgue Avenue They got some hungry women there, and they’ll really make a mess outta you |
Het begint al niet goed. Ga je naar Juarez waar het met Pasen warm hoort te zijn en dan verdrink je bijna in de regen. Je raakt uit het lood en je neerslachtigheid versterkt dat alleen maar. Probeer je toch vooral niet hoogmoedig te gedragen in de Rue Morgue Avenue (de straat van het lijkenhuis, een verzonnen naam). Met dat gedrag wil hij zich tegen ‘de lijken’ wapenen. Dat blijken namelijk hongerige vrouwen (lees prostituees) te zijn, die je echt uit je evenwicht brengen. Dat wil zeggen de passant raakt er goed van in de war. Hautain gedrag – het doet mij niets- biedt hier geen bescherming, die houding kan hij wel laten varen.
Now, if you see Saint Annie, please, tell her, “Thanks a lot”
I cannot move, my fingers are all in a knot
I don’t have the strength to get up and take another shot
And my best friend, my doctor won’t even say what it is I’ve got
Zijn gedachten gaan uit naar de ‘heilige ‘Annie. Dat is tenminste veilig. En doet de bede ‘bedank haar toch vooral’. Lijfelijk raakt hij ook steeds meer verstrikt: zijn vingers zijn helemaal verknoopt. De kracht ontbreekt hem om op te staan en nog meer in te nemen. Blijkbaar wordt er ook veel gedronken of aanzienlijke hoeveelheden drugs gebruikt.. Zelfs zijn dokter, die nota bene zijn beste vriend is, wil niet zeggen wat hem mankeert. Kortom hij is helemaal op zichzelf aangewezen.
Sweet Melinda, the peasants call her the Goddess of Gloom
She speaks good English, and she invites you up into her room
And you’re so kind and careful not to go to her too soon
And she takes your voice and leaves you howling at the moon
Na de heilige Annie is er de lieve Melinda, door het landvolk de godin van de schemering genoemd. Wij zouden zeggen een dame van de nacht. Melinda spreekt behoorlijk Engels en weet hem dan ook verstaanbaar uit te nodigen om binnen te komen. Hij ervaart het als een goede daad niet direct op deze invitatie in te gaan. Soelaas biedt dit contact hem uiteindelijk niet, want ze laat hem sprakeloos en ontredderd achter.
Up on Housing Project Hill, it’s either fortune or fame
You must pick up one or the other
Though neither of them are what they claim
If you’re lookin’ to get silly
You better go back to from where you came
Because the cops don’t need you and man, they expect the same
Het (verzonnen) Hill’s woningbouwproject dat brengt je hoe dan ook fortuin of roem. Ja, wat is de moraal hiervan? Je moet tussen een van die twee kiezen, hoewel geen van beiden zijn hoe ze zich voordoen. Dylans vaak terugkerend thema van de onechtheid. Wat dat bouwproject daarmee van doen heeft en wie die beiden zijn? Na deze overweging is er het vervolg: als je je als een gek gaat gedragen, ga dan maar terug naar waar je vandaan kwam. De politie heeft je niet nodig, en ja man zij verwacht dat jij ook geen hulp behoeft. Met andere woorden van die kant zal je geen bescherming krijgen.
Now, all the authorities, they just stand around and boast
How they blackmailed the sergeant at arms into leaving his post
And picking up Angel who just arrived here from the coast
Who looked so fine at first but left looking just like a ghost
Dylan heeft wat met autoriteiten. Het bevoegde gezag hangt wat rond en staat op te scheppen. Hoe ze de ordebewaker chanteerden om de andere kant op te kijken. Het gezag is blijkbaar weinig integer en is daar zelfs trots op. Angel wordt opgehaald, die is net teruggekomen van de kust. Eerst zag ze er zo aantrekkelijk uit, maar ze ging weg gelijk een levend lijk. Kortom het verblijf in Juarez heeft haar bepaald geen goed gedaan.
I started out on burgundy, but soon hit the harder stuff
Everybody said they’d stand behind me when the game got rough
But the joke was on me, there was nobody even there to call my bluff
I’m goin’ back to New York City, I do believe I’ve had enough
Hoe hij zo zwaar onder invloed raakte, verhaalt hij in deze laatste strofe. Eerst dronk hij rode wijn, maar ging daarna al snel over op sterker spul, waaronder waarschijnlijk ook drugs. Iedereen zei dat ze mij zouden bijstaan als het uit de hand zou gaan lopen. Maar ze hielden mij voor de gek, er was zelfs niemand om mijn bluf te weerleggen. Hij houdt het daar voor gezien: ik ga terug naar New York, ik heb er echt genoeg van.
1) Highway blues: meaning a miserable journey through life. Dylan gebruikt het in de Visions of Johanna: “But Mona Lisa must have had a highwayblues you can tell by the way she smiles.”
De titel Just like Tom Thumbs Blues -is volgens Dylan zelf- bedoeld als ode aan een grote lokale Mexicaanse kunstenaar, bekend onder de naam Tom Tom. Deze verklaring lijkt een beetje quatsch. Iemand mailde: “Kennelijk kletst Dylan maar wat aan. Mijn interpretatie: De IK figuur in de song voelt zich als klein duimpje in de grote boze buitenwereld en gaat maar weer gauw terug naar zijn holletje in New York”.
Opgedragen aan Dick van Driel van Wageningen.
bron afbeelding Wikipedia.